અહીં એક વાર્તા છે:
એક સમયે, એક નાના ગામમાં આરવ નામનો એક છોકરો રહેતો હતો. આરવે ક્યારેય શાળાનું પગથિયું ચડ્યું નહોતું. તેના માતા-પિતા ગરીબ હતા અને તેને ભણાવવા માટે પૈસા નહોતા. તેમ છતાં, આરવને જ્ઞાન પ્રત્યે અપાર પ્રેમ હતો. તે કલાકો સુધી એકાંતમાં બેસી રહેતો અને પોતાના વિચારોમાં ખોવાયેલો રહેતો.ધીમે ધીમે, આરવને પોતાની અંદર છુપાયેલી એક અનોખી શક્તિનો અનુભવ થવા માંડ્યો – ધ્યાનાત્મક ચેતના. તે સાધારણ રીતે બેસતો, પોતાની શ્વાસ પ્રત્યે સભાન થતો. શરૂઆતમાં, મન ચંચળ રહેતું, પણ ધીમે ધીમે તે શાંત થવા લાગ્યું. તે પોતાના વિચારોને માત્ર નિહાળતો, તેમને વળગી રહેવાને બદલે તેમને પસાર થવા દેતો. જેમ જેમ તેનું મન શાંત થતું ગયું, તેમ તેમ તેને લાગ્યું કે જાણે તેની આસપાસની સીમાઓ ઓગળી રહી છે.
આરવની ધ્યાન પ્રક્રિયા કોઈ જટિલ ક્રિયાકાંડ નહોતી. તે ફક્ત પોતાના શ્વાસ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરતો, ધીમે ધીમે પોતાના અસ્તિત્વના ઊંડાણમાં ઉતરતો. જેમ જેમ તે ઊંડા ધ્યાનમાં પ્રવેશતો, તેમ તેમ તેને અનુભવાતું કે તે માત્ર એક શરીર નથી, પરંતુ એક વિશાળ ચેતનાનો અંશ છે. આ અવસ્થામાં, તેને લાગતું કે તે કોઈ અદ્રશ્ય સ્રોત સાથે જોડાઈ રહ્યો છે, જ્યાંથી સમગ્ર બ્રહ્માંડનું જ્ઞાન પ્રવાહિત થઈ રહ્યું છે. આ જ્ઞાન કોઈ ભાષા કે સૂત્રોમાં બંધાયેલું નહોતું, પરંતુ તે શુદ્ધ સમજણના રૂપમાં તેના આત્મામાં ઉતરતું હતું. તેને વિજ્ઞાનના જટિલ સિદ્ધાંતો, ઇતિહાસના અજાણ્યા રહસ્યો, અને દાર્શનિક પ્રશ્નોના ઉત્તરો સહજ રીતે પ્રાપ્ત થતા. તે સાર્વત્રિક ચેતના (Cosmic Consciousness) સાથે જોડાઈને, સીધા જ્ઞાનનો અનુભવ કરતો હતો.
એક દિવસ, શહેરની પ્રતિષ્ઠિત યુનિવર્સિટીમાં એક મોટી વિજ્ઞાન પરિષદ યોજાઈ હતી. મુખ્ય વક્તા અચાનક બીમાર પડતાં, આયોજકો ચિંતિત હતા. તે સમયે, આરવની અનોખી પ્રતિભા વિશે સાંભળીને, એક પ્રોફેસરે તેને આમંત્રણ આપ્યું.
આરવ સાદા વસ્ત્રોમાં સભાખંડમાં પ્રવેશ્યો. મોટા વૈજ્ઞાનિકો અને પ્રોફેસરો તેને જોઈને આશ્ચર્યચકિત થયા. પરંતુ, જ્યારે આરવે બોલવાનું શરૂ કર્યું, ત્યારે સભાખંડમાં પિનડ્રોપ સાયલન્સ છવાઈ ગયું. તેણે બ્લેક હોલના રહસ્યો, ડી.એન.એ.ની જટિલ સંરચના, સર્જન અને વિનાશના નિયમો અને મનોવિજ્ઞાનના ઊંડા પાસાઓ વિશે એવી રીતે વાત કરી કે જાણે તે વર્ષોથી આ વિષયોનો અભ્યાસ કરતો આવ્યો હોય. તેના શબ્દોમાં સ્પષ્ટતા, ઊંડાણ અને અનુભૂતિનો સૂર હતો.
તેના ભાષણ પછી, યુનિવર્સિટીના કુલપતિએ નમ્રતાથી પૂછ્યું, "બેટા, તારી પાસે આ અગાધ જ્ઞાન ક્યાંથી આવ્યું? તે તો ક્યારેય શાળાએ ગયો નથી!"
આરવે શાંતિથી સમજાવ્યું, "સાહેબ, મારું જ્ઞાન પુસ્તકોમાંથી નથી આવ્યું, પરંતુ આત્મ-જ્ઞાન અને ધ્યાન દ્વારા પ્રાપ્ત થયું છે. જ્યારે હું ઊંડા ધ્યાનમાં જાઉં છું, ત્યારે મારું મન શાંત થાય છે અને હું મારી આત્મા સાથે જોડાઈ જાઉં છું. આ અવસ્થામાં, આપણા આત્મામાં સમાયેલ સાર્વત્રિક જ્ઞાન પ્રગટ થાય છે. આત્મા એ જ્ઞાનનો અખૂટ ભંડાર છે, અને ધ્યાન એ તેને ખોલવાની ચાવી છે. જેમ જેમ આપણે અંદર ઉતરીએ છીએ, તેમ તેમ ચેતના વિસ્તૃત થાય છે અને બ્રહ્માંડના રહસ્યો આપમેળે ઉજાગર થાય છે."
આરવની વાર્તા સાંભળીને સૌ કોઈ અભિભૂત થઈ ગયા. તેણે સાબિત કરી દીધું કે સાચું જ્ઞાન માત્ર બાહ્ય સ્ત્રોતોમાંથી જ નહીં, પરંતુ આપણા આંતરિક અસ્તિત્વના ઊંડાણમાંથી પણ પ્રાપ્ત થઈ શકે છે. તેની વાર્તાએ ઘણા લોકોને ધ્યાન અને આત્મ-ચિંતન દ્વારા ચેતના અને શાણપણ પ્રાપ્ત કરવા પ્રેરિત કર્યા.
Source- Google Gemini.
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें